دوای ملین

دوای ملین : آنست که تأثیر آن از آن هم ضعیفتر باشـد و
همچنان متشبث به اخلاط و رطوبات موجوده حاضره در معـده و امعا و حوالی آنها گشته دفع گرداند و با آن قوت نفاذه چنـدان نباشد مانند فلوس خیارشنبر و ترنجبین و شیرخشت و شکر سرخ و تمر هندی و اجا ص و امثال اینها و لیکن خالی از قـوت جالیـه نباشد و از اینها نیز بعضی محتاج بـه انـدک اصـلاحی انـد ماننـد فلوس خیارشنبر که باید به روغن بادام یا روغن گل سرخ چـرب نموده شود برای رفع تشبث و چسبیدن آن به سطح امعا و احداث
... [مشاهده متن کامل]