دواچی

لغت نامه دهخدا

دواچی. [ دَ ] ( ص مرکب ) ( از: دوا + چی ، پسوند نسبت ترکی ) دوافروش. داروفروش. داروساز.

پیشنهاد کاربران

آیا دواچی به معنی کهنه بچه در لهجه اصفهانی با فتح د تلفظ می شود؟ دَواچی؟
دواچی : پوشک پارچه ای نوزاد ، کهنه ی بچه ( در گویش مردم اصفهان در قدیم )