دواهی

احتمالا ادهی و دواهی و دهی هم خانواده هستند.

أَنَا یَا رَبِّ الَّذِی لَمْ أَسْتَحْیِکَ فِی الْخَلاَءِ وَ لَمْ أُرَاقِبْکَ فِی الْمَلإَِ أَنَا صَاحِبُ الدَّوَاهِی الْعُظْمَی ( فرازی از دعای ابوحمزه ثمالی )
من پروردگارا کسی هستم که در خلوت از تو حیا نکردم، و در آشکار از تو ملاحظه ننمودم، منم صاحب مصیبتها و ماجراهاى بزرگ ( من گنه کارِ بزرگم )