دوالکه. [ دُ اَ ل َ ک َ / ک ِ ] ( ص نسبی مرکب ) ( مرکب از: دو+ الک + هَ نسبت ) دو بار بیخته : نان دوالکه ؛ نانی که آرد آن سبوس و نخاله کمتر از حد عادی و معمولی دارد. ( یادداشت مؤلف ). || دوتنوره. دوباره تنور. دوآتشه. ( یادداشت مؤلف ). که دو بار آرد آن را با الک بیخته و گرفته باشند. || نوعی نان خشک بی روغن و شکر. رجوع به دوآتشه و دوتنوره شود.
فرهنگ فارسی
دوبار بیخته . نان دو الکه نانی که آرد آن سبوس و نخاله بیش از حد عادی و معمولی دارد .
