دوال پا ی

لغت نامه دهخدا

دوال پای. [ دَ ] ( ص مرکب ، اِ مرکب ) کسی که پایش مانند تسمه دوال چرمی نرم و باریک باشد. || مکار و دغاباز. ( آنندراج ). رجوع به دوال پا شود.

فرهنگ فارسی

( صفت اسم ) ۱ - کسی که دارای پاهای دراز و باریک مانند دوال باشد مرد باریک ساق و شل . ۲ - مردمی که در بیابانها و جنگلها زیست کنند و دارای پاهای دراز و باریک مانند دوال و تسمه چرمین اند و خود را شل وانمود میکنند و مسافران را وادار سازند که ایشانرا بر پشت خود حمل کنند . در این صورت پاهای خود را بر گردن این بیچارگان می پیچند و اگر موافق میل ایشان حرکت نکنند آنانرا خفه سازند غول بیابانی ( اساطیر ) .

پیشنهاد کاربران

بپرس