( دواقة ) دواقة. [ دَ ق َ ] ( ع مص ) احمق شدن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( از مهذب الاسماء ). گول شدن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). || لاغر گردیدن شتران. || ناگوار شدن فصیل از شیر تا آنکه برگردد از مادر. || چشیدن طعام را. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || سرباز زدن گوسپند از علف از ناگواری و بیمار گردیدن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).
