دوازده اصل بنیادین انیمیشن Twelve basic principles of animation، [ ۱] ( یا قواعد ۱۲ گانه انیمیشن ) قواعدی هستند که در کتاب توهم زندگی: انیمیشن دیزنی The Illusion Of Life: Disney Animation[ ۲] توسط انیماتورهای ارشد دیزنی اولی جانستون Ollie Johnston[ ۳] و فرانک توماس Frank Thomas[ ۴] که از اعضای نه پیرمرد دیزنی بودند، معرفی شدند. [ ۵]
جانستون و توماس در کتابشان دوازده اصل از مبانی طراحی و ساخت انیمیشن را بنابر تجربیات انیماتورهای کمپانی دیزنی و همچنین تجربهٔ شخصی خودشان در تولید انیمیشن ( از دهه ۱۹۳۰ تا زمان نوشتن کتاب ) به نگارش درآوردند. هدف اصلی این دوازده اصل، ایجاد این توهم بود که نمایش شخصیت های کارتونی هم طبق قوانین بنیادین فیزیک باشند و حرکاتشان روان تر و طبیعی تر باشد، اما در مجموع با مسائل انتزاعی تری مانند زمان بندی، احساسات، و جذابیت شخصیت ها نیز سروکار دارند.
این کتاب و قوانینی که در آن بیان شده مورد استفاده بسیاری از انیماتورهای دنیا قرار گرفته و گاهی از آن به عنوان انجیل صنعت انیمیشن تعبیر می شود. [ ۶] در سال ۱۹۹۹ این کتاب در یک آمارگیری آنلاین به عنوان بهترین کتاب انیمیشن تاریخ برگزیده شد. با اینکه در زمان نوشتن و چاپ شدن کتاب، تکنیک های سنتی همچون سل انیمیشن رواج داشت با این حال با ورود کامپیوتر و روش های جدیدتر تولید انیمیشن، مباحث مطرح شده در این کتاب همچنان کاربردی هستند. [ ۷]
در بین این دوازده قاعده اولین تکنیک فشردگی و کشیدگی[ ۸] یا انقباض و انبساط می باشد. این مفهوم کمک می کند، بیننده وزن و انعطاف سوژهٔ متحرک شده را درک کند. این قاعده برای هر عنصر متحرکی قابل اجراست، خواه یک شیء ساده باشد مثل یک توپ و خواه پیچیده مانند اعضای صورت انسان. هر چقدر اغراق در آن بیشتر باشد کیفیت طنز آن بالاتر می رود. استفاده مناسب از این اصل، اثر حرکت را تقویت می کند.
در دنیای واقعی فیزیک، قانون مهم در مورد فشردگی و کشیدگی این است که حجم شیء هیچگاه کم یا زیاد نمی شود و بنابراین اگر شیء در جهت بردار X له می شود، باید در جهت بردار Y کشیده شود تا حجمش ثابت بماند.
پیش آگاهی، پیش بینی، پیش حرکت، توقع، انتظار، پیشدستی، وقوع قبل از موعد مقرر، پیش نگری، چشم به راهی، پیشگیری، آینده نگری، غیب بینی، پیش دانی، وقوع پیش از زمان مقرر؛ از جمله شگردهایی که یک پویانما باید یاد بگیرد، این است که چگونه نظر بیننده را در زمان مناسب به نقطهٔ خاصی از تصویر جلب کند. پیش آگاهی برای آماده کردن ذهن بیننده برای وقوع عملی استفاده می شود و با این کار، حرکت واقعی تر به نظر می رسد. همچنین کمال اهمیت را دارد که رشتهٔ داستان از دست بیننده خارج نشود و نکات اساسی فیلم را درک کند. [ ۹]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفجانستون و توماس در کتابشان دوازده اصل از مبانی طراحی و ساخت انیمیشن را بنابر تجربیات انیماتورهای کمپانی دیزنی و همچنین تجربهٔ شخصی خودشان در تولید انیمیشن ( از دهه ۱۹۳۰ تا زمان نوشتن کتاب ) به نگارش درآوردند. هدف اصلی این دوازده اصل، ایجاد این توهم بود که نمایش شخصیت های کارتونی هم طبق قوانین بنیادین فیزیک باشند و حرکاتشان روان تر و طبیعی تر باشد، اما در مجموع با مسائل انتزاعی تری مانند زمان بندی، احساسات، و جذابیت شخصیت ها نیز سروکار دارند.
این کتاب و قوانینی که در آن بیان شده مورد استفاده بسیاری از انیماتورهای دنیا قرار گرفته و گاهی از آن به عنوان انجیل صنعت انیمیشن تعبیر می شود. [ ۶] در سال ۱۹۹۹ این کتاب در یک آمارگیری آنلاین به عنوان بهترین کتاب انیمیشن تاریخ برگزیده شد. با اینکه در زمان نوشتن و چاپ شدن کتاب، تکنیک های سنتی همچون سل انیمیشن رواج داشت با این حال با ورود کامپیوتر و روش های جدیدتر تولید انیمیشن، مباحث مطرح شده در این کتاب همچنان کاربردی هستند. [ ۷]
در بین این دوازده قاعده اولین تکنیک فشردگی و کشیدگی[ ۸] یا انقباض و انبساط می باشد. این مفهوم کمک می کند، بیننده وزن و انعطاف سوژهٔ متحرک شده را درک کند. این قاعده برای هر عنصر متحرکی قابل اجراست، خواه یک شیء ساده باشد مثل یک توپ و خواه پیچیده مانند اعضای صورت انسان. هر چقدر اغراق در آن بیشتر باشد کیفیت طنز آن بالاتر می رود. استفاده مناسب از این اصل، اثر حرکت را تقویت می کند.
در دنیای واقعی فیزیک، قانون مهم در مورد فشردگی و کشیدگی این است که حجم شیء هیچگاه کم یا زیاد نمی شود و بنابراین اگر شیء در جهت بردار X له می شود، باید در جهت بردار Y کشیده شود تا حجمش ثابت بماند.
پیش آگاهی، پیش بینی، پیش حرکت، توقع، انتظار، پیشدستی، وقوع قبل از موعد مقرر، پیش نگری، چشم به راهی، پیشگیری، آینده نگری، غیب بینی، پیش دانی، وقوع پیش از زمان مقرر؛ از جمله شگردهایی که یک پویانما باید یاد بگیرد، این است که چگونه نظر بیننده را در زمان مناسب به نقطهٔ خاصی از تصویر جلب کند. پیش آگاهی برای آماده کردن ذهن بیننده برای وقوع عملی استفاده می شود و با این کار، حرکت واقعی تر به نظر می رسد. همچنین کمال اهمیت را دارد که رشتهٔ داستان از دست بیننده خارج نشود و نکات اساسی فیلم را درک کند. [ ۹]
wiki: دوازده اصل پویانمایی