دوات گری. [ دَ گ َ ] ( حامص مرکب ) شغل دواتگر. حرفه دواتگر. ساختن اسباب و آلاتی چون سماور و آفتابه و لگن از برنج و نقره و دیگر فلزات. ( از یادداشت مؤلف ). رجوع به دوات گر شود.
