دوء

لغت نامه دهخدا

دوء. [ دَ ] ( ع مص ) بیمار گردیدن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). داء. ( ناظم الاطباء ). دردمند شدن. ( دهار ). رجوع به داء شود.

پیشنهاد کاربران