دو ۴۰۰ متر بامانع

دانشنامه عمومی

دو ۴۰۰ متر بامانع یکی از رشته های دو بامانع است که از المپیک ۱۹۰۰ در بخش مردان و از ۱۹۸۴ در بخش زنان برگزار می شود.
در این رشته دوندگان می بایست مسافت ۴۰۰ متر را که در آن ۱۰ مانع قرار دارد در کوتاه ترین زمان ممکن بدوند. فاصلهٔ موانع از یکدیگر ۳۵ متر و فاصلهٔ اولین مانع با خط شروع ۴۰ متر است. موانع به گونه ای نصب شده اند که در صورت برخورد، به روی زمین می افتند. برخورد دوندگان با مانع خطا نیست، اما دوندگان سعی می کنند با موانع برخورد نکنند، زیرا برخورد با آن ها باعث کاهش سرعت شان می شود.
رکورد جهان و المپیک مردان توسط کوین یانگ آمریکایی با ۴۶٫۷۸ ثانیه در بازی های ۱۹۹۲ بارسلون به ثبت رسیده است. رکورد جهانی ۴۰۰ متر بامانع زنان برابر با ۵۲٫۳۴ ثانیه و در اختیار یولیا پچونکینا از روسیه است که در سال ۲۰۰۳ به ثبت رسید. رکورد المپیک در بخش زنان هم در بازی های ۲۰۰۸ پکن به ثبت رسید و اندکی آهسته تر است، با زمان ۵۲٫۶۴ ثانیه در اختیار ملانی واکر جامائیکایی است. [ ۱]
این رشته به ترکیبی از سرعت، استقامت بدنی، تکنیک عبور از مانع، تمرکز و هشیاری بالا نیاز دارد. به طور کلی، در سطح اول جهان، مسابقات ۴۰۰ متر بامانع در مقایسه با ۴۰۰ متر عادی در بخش مردان حدود ۳ ثانیه و در بخش زنان حدود ۴ ثانیه بیشتر طول می کشد. ادوین موزز آمریکایی با دو قهرمانی در المپیک ( ۱۹۷۶ و ۱۹۸۴ ) و دو بار قهرمانیِ جهان، پرافتخارترین ورزشکار این رشته است.
مهدی پیرجهان با زمان ۴۹٬۳۳ ثانیه رکورددار این رشته در ایران است. [ ۲] [ ۳] [ ۴]
عکس دو ۴۰۰ متر بامانع
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس