دوکاسه.[ دُ س َ / س ِ ] ( ص مرکب ) که خرج از کسی جدا دارد. که مال از وی ممتاز دارد؛ دو کاسه بودن با کسی ، مالشان از یکدیگر جدا بودن. ( یادداشت مؤلف ) : با زن خویشتن دو کاسه مباش وآنچه داری به سوی خود متراش.
اوحدی.
فرهنگ فارسی
که خرج از کسی جدا دارد . که مال از وی ممتاز دارد .
