دو پلانول گزاویه

[ویکی نور] «گزاویه دوپلانول»، در سوم فوریه 1926 در پاریس به دنیا آمد.
وی در 1941 موفق به دریافت دیپلم در ادبیات و علوم و لیسانس علوم انسانی و در 1946 اگرژه جغرافیا شد. در 1956، با ارائه پایان نامه ای با عنوان «از دشت پامفولیا تا دریاچه های پیسیدیا»، به اخذ درجه ی دکتری علوم انسانی نایل آمد. وی به زبان های انگلیسی، آلمانی، پرتغالی، اسپانیایی، ترکی و عربی مسلط بوده و از متون فارسی بهره لازم را می برد.
در زمینه ی جغرافیای کشورهای اسلامی، به ویژه شرق میانه و ایران، تحقیقاتی انجام داده است. محققین بسیاری از کشورهای مختلف از شاگردان او بوده اند. در 1951 تا 1954، استادیار جغرافیا، در 1954 دانشیار و در 1956 استاد مسئول کنفرانس ها و پس از آن استاد جغرافیا در دانشگاه سوربن بود. در 1960 استاد جغرافیا در دانشکده ی ادبیات و علوم انسانی نانسی و از 1957 تا 1969 مدیر مطالعات جغرافیایی آن دانشکده بود.
از 1969 استاد کرسی جغرافیای آفریقای شمالی و صحرا، از 1977 تا 1981 مدیر گروه جغرافیای دانشگاه سوربن و از 1969 تا بازنشستگی استاد کرسی دروس جغرافیایی کشورهای اسلامی افریقای شمالی و خاورمیانه در انستیتوی ملی زبان ها و تمدن های مشرق زمین بود.
او همچنین عضو آکادمی اروپا و استاد ممتاز دانشگاه سوربن که از 1960 عضو شورای انستیتوی مطالعات ترک در دانشگاه پاریس، از 1971 به بعد، دبیر کل کنفرانس دایمی اروپایی در زمینه مطالعات ترک در دانشگاه پاریس، از 1971 به بعد، دبیر کل کنفرانس دایمی اروپایی در زمینه مطالعات روستایی، از 1973 تا 1975 و از 1977 به بعد، عضو کمیته ی مشورتی دانشگاه ها، از 1974 عضو مکاتبه ای جامعه ی جغرافی دانان ایتالیا، از 1976 رئیس کمیسیون جغرافیای تاریخی در کمیته ی ملی جغرافیا و از 1977 عضو همان کمیته بوده است.
از 1961 عضو هیئت تحریریه مجله جغرافیای شرق بود و از 1965 تا 1972 مدیریت همان نشریه را به عهده داشت. از 1969 با مجله ی تورسیا، از 1970 با روزنامه مناطق در حال توسعه دانشگاه ایلینویز غربی و مجله اکتاژئوگرافیکا، از 1976 با مجله ی جغرافیا (تهران) و از 1365 با فصلنامه تحقیقات جغرافیایی ایران همکاری داشت.