دو پایی

لغت نامه دهخدا

دوپایی. [ دُ ] ( ص نسبی مرکب ) منسوب به دوپا. دارای دوپا. که دوپا دارد.( یادداشت مؤلف ). || ( ق مرکب ) با دوپا.
- دوپایی روی قرآن رفتن ؛ کنایه از سوگند مغلظ خوردن. ( یادداشت مؤلف ).

فرهنگ فارسی

منسوب به دو پا . دارای دو پا .

پیشنهاد کاربران

بپرس