دو ویر

لغت نامه دهخدا

دوویر. [ دُ ] ( اِ ) دبیر و نویسنده و منشی. ( ناظم الاطباء ). دبیر و نویسنده و منشی را گویند و دوویر از آن جهت می گویند که به دو هنر آراسته است : یکی هنر فضل و دیگری هنر خط، چه ، ویر به معنی هنرباشد. ( برهان ) ( آنندراج ). || استاد و معلم ، مدرس زبان. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به دبیر شود.

فرهنگ فارسی

دبیر و نویسنده و منشی .

پیشنهاد کاربران

واژه دوویر در گویش بختیاری به معنی دیوانه شدن خُل شدن است. برای مثال : به فردی میگن دوویر گرفته، درگویش بختیاری ( ویر ) به معنای هوش وحواص است، وقتی بگوید دوویر گرفته یعنی دو هوش وحواص بگیرش، یعنی عقلش را از دست بده، که در بین مردم بختیاری در شوخی ها بکار می رود.