دوهوا. [ دُ هََ ] ( اِ مرکب ) دوآرزو و خواهش مختلف. اختلاف نظر. ( یادداشت مؤلف ) : در ساعت پریان را بفرستاد و گفت در شهر به دو هوادر یکدیگر افتاده اند. ( اسکندرنامه نسخه نفیسی ). و رجوع به دو هوایی شود.
