دو مرده.[ دُو م َ دَ / دِ ] ( ص نسبی ) منسوب به دو مرد. آنچه که کفاف دو مرد را دهد؛ خوراک دو مرده : امروز دو مرده بیش گیرد مرکن فردا گوید تربی از اینجا برکن.
سعدی ( کلیات چ مصفا ص 134 ).
فرهنگ فارسی
( صفت ) منسوب به دو مرد آنچه که کفاف دو مرد را بدهد خوراک دو مرده .
