دو طبقه

/dotabaqe/

لغت نامه دهخدا

دوطبقه. [ دُ طَ ب َ/ ب ِ ق َ / ق ِ ] ( ص مرکب ) دواشکوبه. دومرتبه. که طبقه ای بالای طبقه ای دیگر قرار داشته باشد: اتاق دوطبقه.ساختمان دوطبقه. ( یادداشت مؤلف ). اتوبوس دوطبقه.

فرهنگ فارسی

دواشکوبه . دو مرتبه .

پیشنهاد کاربران

بپرس