دو بهری

لغت نامه دهخدا

دوبهری. [ دُ ب َ ] ( ص نسبی ) دوبهر. دوبهره. نه دراز نه کوتاه. نه بزرگ و نه کوچک. ( یادداشت مؤلف ). مربوع. ( ابوالفتوح رازی ). رجوع به دوبهر و دوبهره شود.

فرهنگ فارسی

دو بهره . نه دراز نه کوتاه .

پیشنهاد کاربران

بپرس