دوبرگه. [ دُ ب َ گ َ / گ ِ ] ( ص نسبی ، اِ مرکب ) دوبرگ. ( یادداشت مؤلف ). رجوع به دوبرگ شود. || علفی مشهور است. برادر سه برگه که در چمنزارها روید و زیاده از دو برگ نشود و بغایت زیبا و خوش آیند است. || کنایه از دو لب ساده زنخان. ( لغت محلی شوشتر ).
