لغت نامه دهخدا
دوبخته. [ دُ ب َ ت َ / ت ِ ] ( ص نسبی ) زن که از شوی نخست به مرگ او یا به طلاق جدا شده و شوی دیگر کرده باشد. آنکه دو شوی کرده باشد. || شوی که دو زن کرده باشد. ( یادداشت مؤلف ). فرهنگ فارسی
زن که از شوی نخست به مرگ او یا به طلاق جدا شده و شوی دیگر کرده باشد . 