( دوآواز ) دوآواز. [ دُ ] ( ص مرکب ) مختلف القول. دارای اختلاف کلمه. مقابل هم آواز. ( یادداشت مؤلف ) : دوآواز شد رومی و پارسی سخنشان ز تابوت شد یک به سی.
فردوسی.
دوآواز. [ دُ ] ( ص مرکب ) مختلف القول. دارای اختلاف کلمه. مقابل هم آواز. ( یادداشت مؤلف ) : دو آواز شد رومی و پارسی سخنشان زتابوت شد یک به سی.