دهیاء

لغت نامه دهخدا

دهیاء. [ دَهَْ ] ( ع ص ) بلای سخت. ( از آنندراج )؛ داهیة دهیاء. سخت. عظیم. ( یادداشت مؤلف ).

(دَ هْ ) [ ع . ] (ص . ) سخت ، شدید، بلای سخت .

بلای بزرگ ، در این بیت غیر منصرف است .
و خوفوا الناس من الدهیاء مظلمة
اذا بدا الکوکب الغربی ذو الذنب
ابوتمام