دهکده شهری

دهکدهٔ شهری چین نوع دیگری از روش یا اصول طراحی شهری در چین می باشد. در طراحی شهری و شهرسازی – دهکدهٔ شهری از عواقب توسعهٔ شهرسازی است که دارای خصوصیاتی شامل خانه هایی دراندازه متوسط، استفاده از بخش های متفاوت در ساخت، ترانزیت عمومی مناسب می باشد و بر فضای عمومی و فضایی مخصوص پیاده روی تأکید دارد. دهکده های شهری درالگوهای اخیر شهرسازی به خصوص الگوی تمرکز زدایی و پراکندگی در ساخت خانه ها گنجانده شده اند و به طور کلی دارای ویژگی های زیر است.
• کاهش استفادهٔ خودرو به وسیلهٔ دوچرخه سواری - پیاده روی و وسایل نقلیهٔ عمومی
• افزایش کار مردمی و زندگی در مناطق مشابه
• کمک در تسهیل موسسات اجتماعی و برخوردها
ایدهٔ دهکده های شهری به طور رسمی با تأسیس UVG ( گروه دهکده های شهری ) در اواخر ۱۹۸۰ به وجود آمد. به دلیل اصرارهای UVG – این ایده در سیاست طراحی ملی بریتانیا ارجعیت یافت.
ایده های دهکده شهریدر ساخت بسیاری از خانه ها – مناطق و پروژه های جدید کاربرد دارد. این ایده به طور گسترده در بسیاری از کشورها پذیرفته شده و در آژانس های دولتی و موسسات خصوصی به عنوان راهنمایی برای بسیاری از پروژه ها مورد استفاده قرار می گیرد.
ایده های مفسر شهر سازی – جان جاکوب – تأثیر بسیاری بر ایده و روش دهکدهٔ شهری داشته است. جاکوب نظریات مدرنیست یا نوگرایی را که در سال های ۱۹۵۰ تا ۱۹۶۰ – طراحی ها و معماری های شهری را در برگرفته بود را رد می کند و فلسفهٔ ای را به وجود می آورد که برای ایده های سنتی و نقش شهر درونی یا inne rcity ارزش قائل می شود. موافقان و پیروان این طرح بر این باور هستند که دهکده شهری گزینه مناسب و قابل رشد و پیشرفتی را در مقابل باورهای غلط اجتماعی که نوگرایی را آزاد راه ها و املاک و دارایی های بزرگ و با شکوه در شهرها می دانند قرار می دهد. دلیل قابل توجه دیگری برای به وجود آمدن دهکده های شهری – رشد پراکندگی شهرها بود که از زمان جنگ جهانی دوم باعث توسعهٔ بسیاری از شهرها شد. دهکده های شهری باعث به وجود آمدن اجتماع هایی شد تا بتواند باعث کاهش وابستگی به خودروها شود و نیاز به سفرهایی با مسافت طولانی را به حداقل برساند. کاهش صنعت مضر و پدید آمدن سرویس اقتصادی - بدون ضرری برای افراد ساکن آنجا - باعث یکی شدن اشتغال و فعالیت های که مختص مناطق هستند شد. این بر خلاف مناطق شخصی ای می باشد که باعث پراکندگی سوخت در مناطق صنعتی و تولیدی می شود. در میان پیشرفت های هماهنگ – دهکده های شهری باعث کاهش رشد شهرها در مناطق اطراف می شود. این پیامدهای محیط زیستی پراکندگی شهری مبحث ارتقای دهکده های شهری را در سال های اخیر احاطه کرده است. دهکده های شهری به طور گسترده راه حلی را برای از بین رفتن اجتماع ها که اغلب مرتبط با نو گرایی و پراکندگی جمعیت است فراهم می کند. در این ایده یا روش از از واژهٔ دهکده به عنوان عامل انگیزشی مناسبی جهت به وجود آمدن اجتماع بهتر استفاده می کند. این جنبش دهکدهٔ شهری تحت تأثیر ایده های شهر هاوارد که بر جبرگرایی محیط زیستی مرتبط با جوامع قرار گرفته است. روش های طراحی شهری مانند فضاهای عمومی و پیاده روی جهت تقویت تعاملات اجتماعی به کار گرفته شده اند. این فلسفه نگرش های بسیاری را با عنوان مکتب شهری در پی دارد.