دهن گشاد

/dahangoSAd/

لغت نامه دهخدا

دهن گشاد. [ دَهََ گ ُ ] ( ص مرکب ) که دهانی باز و گشاده دارد؛ کوزه و شیشه دهن گشاد. مقابل دهن تنگ. ( یادداشت مؤلف ).

که دهانی باز و گشاده دارد .

چیل فراق؛ چیل دِردِه

big-mouthed (صفت)

دهن گشاد، صدا بلند

نمی دونم
ها
یعنی گز گوز داره گوز هم گز داره

گشاد

بی حیا هم میشه