دهن کسی را بستن ؛ با بیان و دلیل و تهدید او را به سکوت واداشتن. ( از یادداشت مؤلف ) .
- || مانع شدن که کس سخنی را بر زبان آرد: دهن مردم را نمی شود بست. ( امثال و حکم دهخدا ) .
- || کنایه از کشتن و خاموش کردن او :
خنده طوطی لب شکر شکست
قهقهه پر دهن کبک بست.
نظامی.
- || مانع شدن که کس سخنی را بر زبان آرد: دهن مردم را نمی شود بست. ( امثال و حکم دهخدا ) .
- || کنایه از کشتن و خاموش کردن او :
خنده طوطی لب شکر شکست
قهقهه پر دهن کبک بست.
نظامی.