دهن تلخ بودن از چیزی

دهن تلخ بودن از چیزی ؛ کنایه از گله مندبودن از آن است. ( از آنندراج ) :
بهار دل افروز در بلخ بود
کز او تازه گل را دهن تلخ بود.
نظامی.