دهن بین

/dahanbin/

معنی انگلیسی:
lacking ideas of one's own, capricious, irresolute, lacking ideas of ones own

لغت نامه دهخدا

دهن بین. [ دَ هَم ْ ] ( نف مرکب ) آنکه درباره دیگران و بدی و خوبی آنان خود نیندیشد و هرچه از هر که راجع بدانان شنود عقیده خود قرار دهد. آنکه به گفته این و آن عمل کند. ( یادداشت مؤلف ) ( از فرهنگ لغات عامیانه ).

فرهنگ فارسی

( صفت ) آنکه به گفتار مردم اهمیت دهد .

مترادف ها

whimsical (صفت)
غریب، بوالهوس، وسواسی، دهن بین

پیشنهاد کاربران

Gullible زود باور
کسی که هر چی بقیه میگن سریع باور میکنه

بپرس