دهلوی حسین

دِهْلوی، حسین (تهران ۱۳۰۶ش )
دِهْلوی، حسین
آهنگ ساز ایرانی. در محضر ابوالحسن صبا به فراگیری موسیقی ایرانی با ویولن پرداخت و نزد حسین ناصحی آهنگ سازی را آموخت. بعدها از هنرستان عالی موسیقی (کنسرواتوار تهران)، دانشنامۀ لیسانس دریافت کرد. دهلوی از ۱۳۳۶ش به مدت ۱۰ سال رهبری ارکستر شمارۀ یک ادارۀ هنرهای زیبا (ارکستر صبا) را برعهده داشت و از ۱۳۴۷ تا ۱۳۵۰ش رهبری ارکستر ایرانی تالار رودکی را برعهده گرفت. در ۱۳۴۱ به ریاست هنرستان موسیقی ملی منصوب شد که تا ۱۳۵۰ در این سمت باقی ماند. دهلوی در ۱۳۷۱ با همکاری حدود ۷۰ نوازندۀ سازهای مضرابی برای نخستین بار در تاریخ موسیقی ایرانی، «ارکستر بزرگ مضرابی» را تشکیل داد. این ارکستر پس از مدتی فعالیت، منحل شد. او نخستین آهنگ ساز ایرانی است که پارتیتور آثار خود را به چاپ رسانده و برای دوستداران و پژوهشگران موسیقی چندصدایی ایران به یادگار نهاده است. بخشی از آثار او به رهبری علی رهبری و منوچهر صهبایی و تعدادی دیگر نیز به کوشش خودش در اروپا ضبط و منتشر شده است. از آثار اوست: کتاب پیوند شعر و موسیقی آوازی، سبکبال برای ارکستر، فانتزی برای گروه تمبک و ارکستر، فروغ عشق برای آواز و ارکستر، بالۀ بیژن و منیژه، اپرای مانا و مانی، اپرای خسرو و شیرین، تدوین کتاب آموزش تمبک با همکاری حسین تهرانی و شماری از استادان هنرستان موسیقی ملی.