دهساء. [ دَ ] ( ع ص ) مؤنث ادهس. اکمة دهساء، پشته سرخ رنگ. ج ، دهس ، ( ناظم الاطباء ). ارض دهساء؛ سرخ مایل به سیاهی. ( منتهی الارب ). || عنز دهساء؛ بز سرخ مایل به سیاهی. ( منتهی الارب )( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). گوسفند سیاه که با سرخی زند. ( مهذب الاسماء ). || امراءة دهساء؛ زن کلان سرین. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از آنندراج ).
