دهدن

لغت نامه دهخدا

دهدن. [ دَ دَ ] ( ع اِ ) مردم و خلق. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).

دهدن. [ دُ دُ ] ( ع ص ) باطل. || دروغ. ( منتهی الارب )( آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ). و رجوع به دهدر شود.

واژه نامه بختیاریکا

( دُهدِن ) دوختن
( دُهدِن ) دوشیدن

پیشنهاد کاربران

بپرس