دهان شویه کردن

غراره. [ غ َ رَ / رِ ] ( اِ ) آب در دهن کردن و جنبانیدن برای پاک شدن دهن ، و آن را به عربی مضمضه گویند. ( برهان قاطع ) ( جهانگیری ) ( انجمن آرا ) . به هندی کلی گویند. ( جهانگیری ) :
اگر گهی به زبانم حدیث توبه رود
ز بی طهارتی آن را به می غراره کنم.
حافظ.