ده پنج. [ دَه ْپ َ ] ( اِ مرکب ) نصف یک قسمت از پنج قسمت. || ( ص مرکب ) زرپست و قلب و ناسره. ( ناظم الاطباء ). زرقلب و بد. ( لغت محلی شوشتر ). || زر یا سیم که پنج دهم یعنی نصف آن فلز دیگر باشد : همه راه او خود پر از گنج بود زر دهدهی سیم ده پنج بود.
نظامی.
- ده پنج زنی ؛ کنایه است از نیرنگسازی و تقلب ورزی : تا دهدهی غرایبت هست ده پنج زنی رهاکن از دست.
نظامی.
و رجوع به ده پنجی شود.
فرهنگ فارسی
از ده یکی . یک قسمت از ده قسمت .
فرهنگ عمید
زر یا سیم که نیمی از آن از فلز پست و ارزان، مانند مس باشد، سیم یا زر قلب و ناسره، مسکوک که فقط پنج دهم آن زر خالص باشد.