دنیس موک وگه

موکوگه سومین فرزند از نه فرزند کشیش پنطیکاست و همسرش است. وی پس از مشاهدهٔ عوارض زایمان زنان کنگو که هیچ گونه دسترسی به مراقبت های بهداشتی تخصصی نداشتند پزشکی خواند تا بتواند مردمی را که پدرش برای درمانشان دعا می خواند، معالجه کند.
در سپتامبر ۲۰۱۲ موکوگه طی یک سخنرانی در سازمان ملل متحد تجاوز به عنف انبوه در کنگو را محکوم کرد. او دولت کنگو و دیگر کشورها را بخاطر عدم اقدام کافی درمقابل آنچه او آنرا «یک جنگ ناعادلانه که خشونت علیه زنان بکار می برد» نامید، محکوم کرد.
در ۲۵ اکتبر ۲۰۱۲ چهار مرد مسلح به منزل مسکونی موک وگه حمله کردند، در حالیکه او در خانه نبود دخترش را به گروگان گرفتند و منتظر شدند تا خودش برگردد تا او را به قتل برسانند. در هنگام برگشت گارد حفاظتش عکس العمل نشان داد اما مورد اصابت قرار گرفت و به قتل رسید. موک وگه به دلیل بر زمین افتادن، از تیررس خارج شد و جان سالم به در برد. پس از این سوءقصد موک وگه به تبعید به اروپا رفت. بیمارستان پانزای کنگو که موک وگه در آن طبابت می کرد غیبت او را به یک تأثیر ویران کننده در کار بیمارستان تعریف کردند.
سال بعد در۱۴ ژانویه ۲۰۱۳ وقتی او به بوکاوا برگشت با استقبال گرم مردمش روبرو شد. کسانی بخصوص بیمارانش که با فروش پیاز و آناناس پول جمع کرده و هزینه برگشت او را فراهم کرده بودند در مسیر ۲۰ مایلی از فرودگاه کاوومو تا شهر از او استقبال کردند.