دنگه بنگه

لغت نامه دهخدا

دنگه بنگه. [ دِ گ َ / گ ِ ب ُ گ َ / گ ِ ] ( ص مرکب ، از اتباع ) پیرمردی زل و زنده که بشتاب حرکات کند و جنبد و راه رود. چابک و چالاک. پیری جلد و بانشاط. ( یادداشت مؤلف ).

فرهنگ فارسی

پیر مردی زل و زنده که بشتاب حرکات کند و جنبد و راه رود .

پیشنهاد کاربران

بپرس