دنکو

لغت نامه دهخدا

دنکو. [ دَ / دِ] ( نف مرکب ) مخفف دنگ کوب ، و آن کسی است که مزد گیردو به دنگ شلتوک را از پوست برآرد تا برنج را سفید کند. ( لغت محلی شوشتر ). رجوع به دنگی و دنگ کوب شود.

گویش مازنی

/dankoo/ آرد گندم که خوب کوبیده نشده باشد

پیشنهاد کاربران

بپرس