دنوق

لغت نامه دهخدا

دنوق. [ دَ ] ( ع ص ) کسی که نفقه را بر عیال خود تنگ کند.ج ، دُنُق. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).

دنوق. [ دُ ] ( ع مص ) تتبع و جستجو کردن مداق امور را. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران