دنوع

لغت نامه دهخدا

دنوع. [ دُ ] ( ع مص ) ناکس و بخیل گردیدن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). و رجوع به دناعة شود. || ( اِمص ) خضوع. ذل. خواری. ( یادداشت مؤلف ).

پیشنهاد کاربران