دننده

لغت نامه دهخدا

دننده. [ دَ ن َن ْ دَ / دِ ] ( نف ) نعت فاعلی از دنیدن.که به نشاط دود. ( یادداشت مؤلف ). بَطِر. ( دهار ).

پیشنهاد کاربران