دنقه
لغت نامه دهخدا
دنقة. [ دَ ق َ ] ( ع اِ ) دانه ای است ردی سیاه تلخ که در گندم روید، به هندی منمنا یا اکرا است. ( منتهی الارب ) ( از آنندراج ).
دنقه. [ دَ ق َ /ق ِ ] ( از ع ، اِ ) تلخ دانه که میان گندم زارها روید. ( ناظم الاطباء ) ( از آنندراج ). شیلم است. ( تحفه حکیم مؤمن ). جسمی است دوایی ، آنچه در میان گندم روید مسکر و مدر باشد و آن را شیلم و شلمک نیز گویند. ( برهان ). شیلم. زوان. جنبه. تلخه. ( یادداشت مؤلف ). زوان است ، شیلم نیز گویند. ( اختیارات بدیعی ). دانه ای است سیاه. ( از ناظم الاطباء ).
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید