دَنْدی، وَنسان (۱۸۵۱ـ۱۹۳۱)(D'Indy, Vincent)
دَنْدی، وَنسان
آهنگ ساز فرانسوی. زیر نظر سزار فرانک تحصیل کرد و از بنیادگذاران اسکولا کانتوروم بود. ازجمله آثار اوست: اپراها (فِروال، ۱۸۹۷)، سمفونی ها، پوئم سمفونیک (ایشْتار، ۱۸۹۶)، و موسیقی مجلسی. دندی از خانواده ای اشرافی، اهل منطقۀ آردش در ویواره بود، اما در پاریس به دنیا آمد. مادرش هنگام تولد او درگذشت و مادربزرگ پدری اش که موسیقی دان خوبی بود، او را بزرگ کرد. در ۱۱ سالگی او را برای تعلیم پیانو نزد لوئی دیِه مِر و برای آموزش نظری نزد آلبر لاوینیاک فرستادند، و پس از آن تحصیل پیانو را زیرنظر ژان مارمونتل دنبال کرد. در ۱۸۷۰ نخستین آثار خود را منتشر ساخت و در دفاع از پاریس دربرابر ارتش پروس شرکت کرد. برای جلب رضایت خانواده اش در رشتۀ حقوق مشغول تحصیل شد، اما تصمیم داشت موسیقی دان شود و برای مشورت نزد فرانک رفت، که به او پیشنهاد تعلیم داده بود. همچنین برای طبع آزمایی در ارکستر اِدوئار کولون نوازندۀ تیمپانی شد. ژول پادِلو یکی از آثار او را برای نخستین بار اجرا کرد، که اوورتوری برای نمایش نامۀ پیکّولومینی اثر شیلر بود، و پس از آن بخشی از سه گانۀ والنشتاین او شد. پس از فرانک، او فرانتس لیست را تحسین می کرد، و در ۱۸۷۳ دو ماه را در وایمار با این آهنگ ساز و ریشارد واگنرسپری کرد و در ۱۸۷۶ در نخستین اجرای اپراهای حلقۀ نیبلونگ در بایرویتنیز حضور یافت. دَندی به شارل لامورو، رهبر ارکستر، کمک کرد تا موسیقی واگنر را به پاریس معرفی کند ( لوهنگرین، ۱۸۸۷) و به احیای آثار ژان ـ فیلیپ رامو، کریستوف ویلیبالد فون گلوک، و کلاودیو مونته وردی (تاج گذاریِ پوپّه آ با ویراست خودش) پرداخت. در ۱۸۹۴ به شارل بورد پیوست تا به همراه فلیکس گیلمانمدرسۀ اسکولا کانتوروم را پایه گذاری کنند؛ دَندی تا پایان عمر در این مدرسه تدریس کرد و شاگردان برجستۀ بسیاری داشت که یکی از آنان ادگار وارِز بود. ازجمله آثار اوست: صحنه ای بیگانه(۱۸۹۸ـ۱۹۰۱). ارکستری سمفونی برمبنای یک ترانۀ کوهستانی فرانسوی (سمفونی سِوِنُل) برای پیانو و ارکستر (۱۸۸۶)؛ روز تابستانی در کوهستان (۱۹۰۵). موسیقی مجلسی سه کوآرتت زهی (۱۸۹۰، ۱۸۹۷، ۱۹۲۹)؛ سِکستت زهی و کویینتت پیانو (۱۹۲۴) پیانو و ترانه ها هجده اپوس از آثار پیانویی، شامل سونات در می ماژور، تِم واریه؛ ۹۰ شانسون های عامیانه ویواره، تنظیم هایی از دوازده ترانۀ محلی فرانسوی برای کُر بدون همراهی.
دَنْدی، وَنسان
آهنگ ساز فرانسوی. زیر نظر سزار فرانک تحصیل کرد و از بنیادگذاران اسکولا کانتوروم بود. ازجمله آثار اوست: اپراها (فِروال، ۱۸۹۷)، سمفونی ها، پوئم سمفونیک (ایشْتار، ۱۸۹۶)، و موسیقی مجلسی. دندی از خانواده ای اشرافی، اهل منطقۀ آردش در ویواره بود، اما در پاریس به دنیا آمد. مادرش هنگام تولد او درگذشت و مادربزرگ پدری اش که موسیقی دان خوبی بود، او را بزرگ کرد. در ۱۱ سالگی او را برای تعلیم پیانو نزد لوئی دیِه مِر و برای آموزش نظری نزد آلبر لاوینیاک فرستادند، و پس از آن تحصیل پیانو را زیرنظر ژان مارمونتل دنبال کرد. در ۱۸۷۰ نخستین آثار خود را منتشر ساخت و در دفاع از پاریس دربرابر ارتش پروس شرکت کرد. برای جلب رضایت خانواده اش در رشتۀ حقوق مشغول تحصیل شد، اما تصمیم داشت موسیقی دان شود و برای مشورت نزد فرانک رفت، که به او پیشنهاد تعلیم داده بود. همچنین برای طبع آزمایی در ارکستر اِدوئار کولون نوازندۀ تیمپانی شد. ژول پادِلو یکی از آثار او را برای نخستین بار اجرا کرد، که اوورتوری برای نمایش نامۀ پیکّولومینی اثر شیلر بود، و پس از آن بخشی از سه گانۀ والنشتاین او شد. پس از فرانک، او فرانتس لیست را تحسین می کرد، و در ۱۸۷۳ دو ماه را در وایمار با این آهنگ ساز و ریشارد واگنرسپری کرد و در ۱۸۷۶ در نخستین اجرای اپراهای حلقۀ نیبلونگ در بایرویتنیز حضور یافت. دَندی به شارل لامورو، رهبر ارکستر، کمک کرد تا موسیقی واگنر را به پاریس معرفی کند ( لوهنگرین، ۱۸۸۷) و به احیای آثار ژان ـ فیلیپ رامو، کریستوف ویلیبالد فون گلوک، و کلاودیو مونته وردی (تاج گذاریِ پوپّه آ با ویراست خودش) پرداخت. در ۱۸۹۴ به شارل بورد پیوست تا به همراه فلیکس گیلمانمدرسۀ اسکولا کانتوروم را پایه گذاری کنند؛ دَندی تا پایان عمر در این مدرسه تدریس کرد و شاگردان برجستۀ بسیاری داشت که یکی از آنان ادگار وارِز بود. ازجمله آثار اوست: صحنه ای بیگانه(۱۸۹۸ـ۱۹۰۱). ارکستری سمفونی برمبنای یک ترانۀ کوهستانی فرانسوی (سمفونی سِوِنُل) برای پیانو و ارکستر (۱۸۸۶)؛ روز تابستانی در کوهستان (۱۹۰۵). موسیقی مجلسی سه کوآرتت زهی (۱۸۹۰، ۱۸۹۷، ۱۹۲۹)؛ سِکستت زهی و کویینتت پیانو (۱۹۲۴) پیانو و ترانه ها هجده اپوس از آثار پیانویی، شامل سونات در می ماژور، تِم واریه؛ ۹۰ شانسون های عامیانه ویواره، تنظیم هایی از دوازده ترانۀ محلی فرانسوی برای کُر بدون همراهی.
wikijoo: دندی،_ونسان_(۱۸۵۱ـ۱۹۳۱)