دندی

دَندی یکی از شهرهای ایران در استان زنجان است. این شهر مرکز بخش انگوران ( یکی از بخش های شهرستان ماه نشان ) است و جمعیت این شهر بر طبق سرشماری سال ۱۳۹۵، برابر با ۴۰۸۷ نفر بوده است. [ ۱]
فاصله این شهر تا شهر زنجان در حدود ۱۰۰ کیلومتر است و در غرب زنجان قرار دارد. به فاصله ۳۰ کیلومتری غرب انگوران قراردارد که یکی ازبزرگترین معادن سرب و روی جهان است. [ ۲]
در همسایگی دندی منطقه حفاظت شده انگوران قرار دارد که از سال ۱۳۴۹ از طرف سازمان حفاظت محیط زیست، محافظت شده اعلام شده است. این منطقه از لحاظ تنوع حیوانات بسیار غنی است و حیواناتی مانند خرس قهوه ای، پلنگ ایرانی، گرگ خاکستری، کفتار راه راه، گربه جنگلی، سمور جنگلی، قوچ و میش، کل و بز، آهوی گواتردار ایرانی و گراز به همراه ۱۰۰ گونه پرنده و حدود ۲۰۰ گونه گیاهی بومی آن هستند.
با توجه به وجود واحدهای صنعتی مثل شرکت کالسمین انگوران و معدن سرب و روی انگوران و شرکت فراوری مواد معدنی ایران اکثر افراد بومی در این واحدها مشغول به کار هستند.

دَنْدی (dandy)
شخصیت مرد ظاهرآرا و سخت گیر ناشی از خوش سلیقگی، به ویژه در لباس پوشیدن. رگنسی دندی جورج برامل (۱۷۷۸ـ۱۸۴۰) کوشید تا شخصیت دندی را در ادبیات، به ویژه در ادبیات انگلستان و فرانسه، متداول سازد. او اسکار وایلدِدوستدار و شیفتۀ فرانسه را الگو و نماد پیروزی این شیوه معرفی کرد. در میان نویسندگان قرن ۱۹ فرانسه شخصیت هایی همچون شارل بودلر، ژ ک هویسمانس، و ژول آمده باربی دوروی یی، منتقد و رمان نویس افراطی و زندگی نامه نویسِ برامل، به نماد دندی اشاره کردند. سبک ادبی و هنری دندی گرایی نیز در نیمۀ دوم قرن ۱۹ پدید آمد، که تصنع و افراط در آرایش و پیرایش از مهم ترین ویژگی های آن بود. واژه های ژیگول و سوسول که در ایران متداول است معادل جنبه های مبتذل و عوامانه این اصطلاح است.