دندان گوشت بری

دندان های گوشت بُری ( به انگلیسی: Carnassials ) ، جفت دندان های بالا و پایین به گونه ای اصلاح شده اند که اجازه می دهد بزرگ شده و اغلب با لبه های خود تیزشونده به صورت برشی از کنار یکدیگر عبور کنند. این سازگاری در گوشتخوارسانان یافت می شود، جایی که دندان های گوشت بری ( کارناسیال ها ) چهارمین دندان آسیای کوچک فوقانی اصلاح شده و نخستین دندان آسیای بزرگ پایینی هستند، با این حال ممکن است در میان خانواده ها متفاوت باشد. به این دندان ها، دندان های برنده ( Sectorial ) نیز گفته می شود.
نام گوشت خوار ( carnivoran ) به هر یک از اعضای راسته گوشت خوارسانان ( Carnivora ) گفته می شود. گوشتخواران دارای چینش معمولی از دندان ها به نام دندان های گوشت بری ( کارناسیال ) هستند که در آن نخستین دندان آسیای بزرگ پایینی و آخرین دندان آسیای کوچک فوقانی دارای تاجهای تیغه مانندی هستند که شبیه یک جفت قیچی برای برش گوشت عمل می کنند. این آرایش دندانی، با سازگاری در طول ۶۰ میلیون سال گذشته برای رژیم های غذایی متشکل از گوشت، برای خرد کردن پوشش گیاهی، یا برای از دست دادن عملکرد بدنی به طور کلی، مانند فوک ها، شیرهای دریایی، و گرازهای دریایی اصلاح شده است.