دندان کروچه

لغت نامه دهخدا

دندان کروچه. [ دَ ک ُ چ َ / چ ِ ] ( اِ مرکب ) دندان غرچه. دندان قرچه. جغجغه دندان. ( یادداشت مؤلف ). رجوع به دندان غرچه شود.

فرهنگ فارسی

( اسم ) سوده شدن دندانها بهم فشردن و تماس متوالی و محکم دندانها بیکدیگر ساییدن دندانها بیکدیگر با انجام حرکات طرفی و همچنین قدامی خلفی .

فرهنگ عمید

۱. فشرده شدن و ساییده شدن دندان ها به یکدیگر و صدا کردن آن ها از شدت خشم و غضب یا درد و عذاب.
۲. (پزشکی ) تشنج در عضلات فک به سبب درد و مرضی در موقع خواب که باعث به هم سوده شدن دندان ها و صدا کردن آن ها می شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس