دندان کاوی

لغت نامه دهخدا

دندان کاوی. [ دَ ] ( حامص مرکب ) خلال کردن. با خلال بسودن و زدودن دندان. ( یادداشت مؤلف ).

فرهنگ فارسی

خلال کردن . با خلال بسودن و زدودن دندان .

پیشنهاد کاربران

بپرس