دندان پزشکی

دندان پزشکی از رشته های پزشکی مرتبط با سلامت دهان و دندان است. دندان پزشک به تشخیص و درمان بیماری های دهان و دندان می پردازد و از همین رو عنوان دهان پزشکی نیز ذکر شده است.
در فرانسه؛ آرایشگران اولین افرادی بودند که به ارائه خدمات مربوط به دهان و دندان پرداختند. آن ها به دو گروه عمده تقسیم می شدند؛ «آرایشگرهای ماهر و متخصص» و «آرایشگرهای عمومی».
گروه اول یا به عبارتی «آرایشگران ماهر» افرادی بودند آموزش دیده که تنوع و خدمات تخصصی شان آن ها را از آرایشگرهای عمومی متمایز می ساخت. دستهٔ دوم اما آرایشگرانی بودند که تنها توانایی تراشیدن ریش و کشیدن دندان را داشتند. شایان ذکر است که فرانسه در سال ۱۴۰۰ فعالیت های دندان پزشکی برای آرایشگران عمومی را ممنوع اعلام کرد و از آن به بعد این دسته از آرایشگرها تنها به خدمات آرایشگری می پرداختند.
در آلمان همانندِ فرانسه از سال های ۱۵۳۰ الی ۱۵۷۵ تنها افرادی می توانستند به ارائه خدمات دهان و دندان بپردازند که تألیفی در این حوزه داشته باشند. «پی یر فوشار» ( Pierre Fauchard ) فرانسوی را بعضاً پدر یا پایه گذار دندان پزشکی می نامند. [ ۱] او کتابش را پیرامون نگهداری و ترمیم دندان منتشر کرد. فوشار آرایشگر و دندان پزشکی بود که در دربار پادشاهی فرانسه خدمت می کرد.
در گذشته، دندان پزشکی را برابر با دندان سازی می دانستند اما امروزه دندان سازی تنها بخشی از دندان پزشکی است.
عدهٔ معدودی از سلمانی ها، شاگرد زرگرها و عطارها را می توان اولین افرادی دانست که با استفاده از روش های گوناگون، مبادرت به کشیدن دندان، گذاشتن روکش، ساختن دندان مصنوعی یا برای تسکین دردها و ورم های دهانی آن هم با وسایل بسیار اولیه مبادرت به انجام امور دندان پزشکی می کردند. [ ۲]
بعدها مسئلهٔ آموزش دندان پزشکی مطرح شد که پیشگامان این حرکت را می توان دکتر فالک کوش میلچارسکی، دکتر محسن سیاح و برخی دیگر از دندان پزشکان آن زمان دانست. دندان پزشکی، که شاخه ای از پزشکی بود، تنها کلاس طب ( پزشکی ) تا سال ۱۲۹۷ خورشیدی در مدرسهٔ دارالفنون بود. در آبان ماه آن سال، کلاس طب به مدرسهٔ طب تغییر کرد و در نتیجه، این مدرسه دارای اتاق و رئیس جداگانه ای گشت که محل آن در حیاط بزرگ دارالفنون قرار داشت.
با گذشت زمان و با جدا شدن مدرسهٔ طب از دارالفنون، چند اتاق در حیاط وزارت معارف به آن اختصاص داده شد. در سال ۱۳۰۰ خورشیدی، که دکتر سیاح تحصیلات خود را در اروپا به پایان رساند، به ایران مراجعت کرد و با افرادی نظیر دکتر میلچارسکی، دکتر اشتومپ و دکتر استپانیان آشنا شد. اکثر آن ها پزشکان ویژهٔ دربار بودند. در آن زمان به پیشنهاد دکتر میلچارسکی و دکتر سیاح و تصویب مسئولان وقت دستور راه اندازی مدرسهٔ دندان سازی داده شد. این مدرسه در سال تحصیلی ۱۳۰۹–۱۳۱۰ خورشیدی وابسته به مدرسهٔ عالی طب و مدیریت آن به عهدهٔ دکتر میلچارسکی و بعد به دکتر سیاح واگذار شد. در آن زمان، مدرسهٔ دندان سازی دو اتاق و یک زیرزمین داشت که امور درمانی، لابراتواری و اداری در آن انجام می گرفت.

دندان پزشکی (dentistry)
مراقبت از دندان و لثه ها، و درمان بیماری های آن ها. دندان آرایی ردیف کردن دندان ها بنا به دلایل بالینی یا زیبایی، و پریودنتیک مراقبت از بافت های نگه دارندۀ دندان ها (استخوان و لثه ها) است. در حالت طبیعی، طیف گسترده ای از باکتری ها در دهان زندگی می کنند که باکتری های شروع کنندۀ فرآیند پوسیدگی دندان، گروه غیربیماری زای این باکتری هایند. این باکتری ها گونه ای استرپتوکوکِ دهانیاند که فقط در صورت وجود ساکاروز در قند تصفیه شده به دندان ها آسیب می رسانند. یکی از روش های پیشگیری از پوسیدگی دندان ها افزودن فلوئوراید به آب نوشیدنی است. در ۱۹۷۹، با نوع تغییریافتۀ استرپتوکوک موتانس، واکسنی برای پیشگیری از پوسیدگی دندان ساخته شد. در ۱۸۳۹، اولین دانشکدۀ دندان پزشکی در بالتیمور، واقع در مریلندِامریکا تأسیس شد. فدراسیونِ جهانی دندان در ۱۹۰۰ پایه گذاری شد.