دندان نیزه ای ( نام علمی: Dorudon ) سرده ای از کهن آب بازان متعلق به تیره خسروسوسماران بود که در ائوسن پسین ( ۴۰٫۴ تا ۳۳٫۹ میلیون سال پیش ) در دریاهای گرم سراسر جهان زندگی می کردند. این پستانداران دریازی اندازه به نسبت بزرگی داشتند و از ماهیان تغذیه می کردند. سنگواره های آن ها در اقیانوس تتیس ( مصر و پاکستان کنونی ) ، ایالات متحده، نیوزیلند، و صحرای غربی یافت شده اند.
نام دورودون در زبان لاتین به معنای «دندان نیزه ای» است.
در ابتدا تصور می شد که دورودون ها، فرزندان نابالغ باسیلوسورها باشند که دارای یک سنگواره اما با جثه کوجکترند. با این ال بررسی های بعدی نشان دادند که آن ها سرده ای متفاوت هستند. با آنکه آن ها همانندی بسیاری به نهنگ های نوین دارند، باسیلوسورها و دورودون ها فاقد اندام ملون هستند؛ اندامی که در نهنگ های امروزین وظیفه ایجاد امواج صوتی مورد استفاده در پژواک یابی را دارد. همانند دیگر خسروسوسماران، سوراخ بینی آن ها در میانه پوزه و بالای سر قرار دارد. شواهد گازگرفتگی بر روی جمجمه بعضی دورودون های کوچک نشان می دهد که آن ها می توانسته اند طعمه باسیلوسورهای بزرگ جثه شوند.
فرمول دندانی Dorudon atrox، ۳٫۱٫۴٫۲۳٫۱٫۴٫۳ است. [ ۱]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفنام دورودون در زبان لاتین به معنای «دندان نیزه ای» است.
در ابتدا تصور می شد که دورودون ها، فرزندان نابالغ باسیلوسورها باشند که دارای یک سنگواره اما با جثه کوجکترند. با این ال بررسی های بعدی نشان دادند که آن ها سرده ای متفاوت هستند. با آنکه آن ها همانندی بسیاری به نهنگ های نوین دارند، باسیلوسورها و دورودون ها فاقد اندام ملون هستند؛ اندامی که در نهنگ های امروزین وظیفه ایجاد امواج صوتی مورد استفاده در پژواک یابی را دارد. همانند دیگر خسروسوسماران، سوراخ بینی آن ها در میانه پوزه و بالای سر قرار دارد. شواهد گازگرفتگی بر روی جمجمه بعضی دورودون های کوچک نشان می دهد که آن ها می توانسته اند طعمه باسیلوسورهای بزرگ جثه شوند.
فرمول دندانی Dorudon atrox، ۳٫۱٫۴٫۲۳٫۱٫۴٫۳ است. [ ۱]
wiki: دندان نیزه ای