از پی آن تا دهی هر بار دندان مزدمان
میهمانی دوست داری شاد باش ای میزبان.
فرخی.
علی دندان مزدی بسزا داد رسول را و به خانه بازفرستاد. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 293 ). خواجه عبدالرزاق حسن به میمند میزبانی کرد.... و دندان مزد بسزا داد. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 528 ).... همگان را دندان مزد داد. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 393 ).مرد خندان لب نباشی مرد سندان دل مباش
مرد دندان مزد نَبْوی درد دندان کن مباش.
سنایی.
به دندان مزداز او خواهم قمیصی اگر اطلس دهد یا خاره یا خز.
سوزنی ( از آنندراج ).
خون دل خوردی و من لب را همی خایم که اوجان چرا پیشت به دندان مزد در دندان نداشت.
مجیر بیلقانی.
از بن دندان به دندان مزد توجان دهم جای دگر مهمان مشو.
خاقانی.
من این تحفه طرازیدم به دندان مزدشان آری عروس آخر چو هدیه دید دانم پرده بگشاید.
خاقانی.
مصطفی استاده خوانسالار و رضوان تشت دارهدیه دندان مزد خاص و عام یکسان آمده.
خاقانی.
نیزه چون مارش از بر چرخ شاید نیش اوماهی گردون به دندان مزد دندان آورد.
خاقانی.
چو بر دندان ما کردی حلالش چه دندان مزد شد با زلف و خالش.
نظامی.