دندان قرچه. [ دَ ق ِ رِچ ْ چ َ / چ ِ ] ( اِ مرکب ) دندان غرچه. ساییدن دندانها با صدای چندش آور به یکدیگر ( بیشتر در خواب و گاه در بیداری ) بر اثر حمله مرضی یا بودن طفیلی و انگل در بدن.( از فرهنگ لغات عامیانه ). رجوع به دندان غرچه شود.
فرهنگ فارسی
( اسم ) سوده شدن دندانها بهم فشردن و تماس متوالی و محکم دندانها بیکدیگر ساییدن دندانها بیکدیگر با انجام حرکات طرفی و همچنین قدامی خلفی . دندان غرچه . ساییدن دندانها با صدای چندش آور به یکدیگر .
