دندان سا

لغت نامه دهخدا

دندان سا. [ دَ ] ( نف مرکب ) دندان سای. ساینده دندان. || ( اِ مرکب ) تخم خرفه. ( ناظم الاطباء ). تخم خرفه را گویند که به عربی بقلةالمبارکه خوانند. ( آنندراج ) ( از لغت محلی شوشتر ) ( از خفی علایی ). || پوست درخت گردکان که زنان بر دندان مالند تا لب دهانشان سرخ شود. ( لغت محلی شوشتر ).

پیشنهاد کاربران