دندان تیز. [ دَ ] ( ص مرکب ) که دندانی تیز و برنده دارد. || بی رحم وظالم و جفاکار و متعدی. ( ناظم الاطباء ) : هرکه را نوبتی ز دندان تیزدر جراحت بماند پیکانش.سعدی.|| بدخواه و حسود. ( ناظم الاطباء ).
